Parallelle tijdlijnen: een kluwen van beeld en geluid

 

Wat een moeilijke titel om mee te starten.

Hopelijk lukt het me te verduidelijken waar het hier om draait.

Daarvoor moet ik even terugkeren naar mijn eerste blog (niet meer beschikbaar) waar in een fictief interview een artiest zijn fantasie betreffende tijdreizen aanspekte.

Het vallen of staan van die theorie was gebaseerd op het gelijktijdig bewerken van eenzelfde muziek sample zowel ter plaatse (tijdzone +1) als in Engeland (tijdzone 0).

De kerk hield het midden tussen gammel amateurisme en professionele efficiëntie en luidde dit met de reflectie van een echo als antwoord op de bedenking van dit teleporteren.

 

Maar voor wie zich tot de essentie van dit piekfijn muggengezift om de eerste plaats verdiepte, wist uiteindelijk dat dit om een toevallig gelijktijdige bewerking van een reeds bestaand muziekfragment van Stan Getz uit 1978 ging.

Dus dat loopen, knippen, plakken en bewerken was een ludieke strijd om als eerste een origineel bestaand stuk na te kunnen spelen. Een klucht an sich, laat ik duidelijk zijn.

 

Een schaamteloze klucht misschien zelfs, want behalve creatieve originaliteit om deze sample te willen bewerken, was er weinig plaats voor pure muzikale originaliteit.

En van dat grapje is de soep al wel wat dunnetjes getrokken.

 

Vandaar dat ik deze keer zelf enkele eigen beperkte muzikale kwaliteitjes creatief als opnamestaaltjes doorheen de mallemolen mixte.

Een basisspoor van percussievariaties zijn aangedikt en uitgediept door enkele notenbalken aan verschillende blaasinstrumenten: hoorn, (bas)tuba, trombone en (pocket)trompet. Een mondharp, kalimba, steel pan en xylofoontje vrolijken ondertussen verder de brugjes op.

 

Vanwege het toeval dat ik (1) hier enkel nog met een filmcamera duidelijke geluidsopnames kan maken, ik (2) een montageprogramma ken dat deze beelden mozaïekgewijs op de juiste sporen en effecten kan zetten en ik (3) graag met de start-, repeat- en stopknop speel, resulteerde zich dit tot een nieuwe categorie “audiovisuele beeldbewerkingen”.

 

Tot zo ver staan er alvast 3 eigen nummertjes.

 

Een 1ste toffe probeersel “Rest” tracht een schakel te vormen naar zomerse rust, een soort van vertraging van het levensritme.

 

Een 2de “Sneeuwhitje” is een snelle opname in de winterperiode waarin geluidsherhalingen botsen op de beperkingen vanwege de weersomstandigheden.

 

Een voorlopig 3de en laatste “Sunny side down” jongleert met de spierballen om alzo te verdwalen tussen het begin en einde van deze trein aan gelijkaardige ritmes.

 

En op deze wijze is dan finaal een verantwoord antwoord geboden als uitkomst van dit misleidende spel waarin tijd en plaats gehekeld zijn.

 

Het ontrafelen van deze hele warboel kan tenslotte omdat er uiteindelijk slechts 1 melodie aan verschillende blaasinstrumenten doorheen deze 3 audiovisuele projecten is geweven.

De link: Vimeo.com/pietpier laat ook de verdere ontwwikkeling zien tot een eerste, tweede en derde EP-tje. Gebundeld als "in een klein TV stationnetje"

 

Ik wens u veel kijk- en luisterplezier. En misschien ook wel een nieuwe batterij voor het hoorapparaat, wie weet? :)

mvg, 

 

Stijn StWtS Wuytens

 

Pietje Pierewiet: "Brass rhythm EP"

01 Rest

02 Sneeuwhitje

In between 02 and 03 Catsong in C

03 Sunny side down

04 Nutmaking jaysong

05 Plat du jour à la brasserie / dagschotel in de brasserie

Piano in the end

(c) '23 MSM-WMA

 

Pietje Pierewiet "One thing EP"

01 Kaleido hypno flippo

01_02 License 2 illustrate

02 Conversation with birds

02_03 1, 2, 3 Tweet

03 Load that ding thing

04 One of a shadow

(c) '24 MSM-WMA

 

Pietje Pierewiet: "School of stream EP03"

01 No time, too wasted

01_02 Bee-sides

02_03 I sea you

04 Fish wish

04_05 S*T*O*P

(c) '25 MSM-WMA

 

EP01, 02 en 03 zijn samen gebundeld als

Pietje Pierewiet: "In een klein TV stationnetje"

(c) '24 MSM-WMA

 

Pietje Pierewiet aka Piet Pier aka PP